τις αναμνήσεις τις συλλέγουμε .. δεν τις μοιραζόμαστε ποτέ

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Good luck then ...

Πρόσφατα σ'ένα e-φίλο έγραψα ένα mail προτρέποντάς τον να μην φοβάται (εγώ η άφοβη, τρομάρα μου, δίνω συμβουλές(!!) αλλά .. έτσι παίζεται τούτο το παιχνίδι).
Του έγραφα πως στο κάτω - κάτω ας πιάσει πάτο (τι χειρότερο από τον πάτο!!) γιατί μετά υπάρχει η .. αυτοσυντήρηση που θα τον σπρώξει προς τα πάνω ή προς τα .. αλλού (πιστεύω πως είναι το ίδιο και οι δύο κατευθύνσεις). Χθες διάβασα σε ένα βιβλίο (βλέπε: φάρμακο) τα εξής:

Προς το μεσημέρι, μπήκα σε μία κάβα, σκοτεινή σαν τάφο, μ' ένα γεροντάκι που φορούσε χρυσά γυαλιά κι έσερνε τα βήματά του. What can I do for you, sir, can I be of any help? Ήθελα να του πω ότι η μόνη βοήθεια που μπορούσε να μου προσφέρει θα ήταν να με σπρώξει από κάποιο παράθυρο. Μα δεν υπήρχαν καθόλου παράθυρα εκεί μέσα. Περιορίστηκα σε μια μπουκάλα κονιάκ. Το πιο δυνατό, είπα. Μου έδωσε κάτι very special, όπως μου υποσχέθηκε. Ελπίζω να το αντέχετε, young man, μου είπε σ' έναν τόνο μισά προστατευτικό και μισά κοροϊδευτικό. Του είπα ότι εδώ και λίγες ώρες είχα αντέξει το χειρότερο. Με κοίταξε συλλογισμένα. Good luck then, μου ευχήθηκε και με ξεπροβόδισε ως την πόρτα.
"Η συμμορία της άρπας", Μένης Κουμανταρέας
Καλή τύχη λοιπόν .. και στους δυο μας, φίλε μου, αυτό το ξέχασα να στο γράψω.

14 σχόλια:

  1. Καμιά φορά νομίζεις πως έχεις πιάσει πάτο και δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο...μέχρι το επόμενο...
    Λυπάμαι που δεν μπορώ να είμαι πιο αισιόδοξη.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. serenata μου,
      μη λυπάσαι καθόλου,
      καλύτερα το "πραγματικό" παρά το "φαντασιωτικό" ε;

      φιλί

      Διαγραφή
  2. ...

    Good Luck Then...

    αγκαλιά σου λέω!

    δεν είναι της τύχης όλες οι στιγμές,
    όχι όλα δικά της-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. φιλενάδα
      αλίμονο,
      όχι όλα δικά της ..
      μα όχι και δικά μας

      με μέτρο .. ως συνήθως

      αγκαλιά μάτια μου

      Διαγραφή
  3. Τώρα τι να πω... με έβαλες να αναρωτιέμαι...

    Ας μιλήσω γενικά : Καλή τύχη σε σένα πρώτα απ όλα, καλή τύχη και στον φίλο σου !

    Καλός ο Κουμανταρέας. Σωστή η επιλογή σου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργο μου,
      όχι, μην αναρωτιέσαι.

      Τελευταία δεν κάνω επιλογές στα βιβλία μου αλλά η τύχη μου φέρνει στα χέρια μου πολύ καλά βιβλία.

      :))

      Διαγραφή
  4. Ε ναι καπως και εγω αυτο πιστευω. Οταν εχεις φτασει στο τελμα το μονο που σου μενει ειναι να πεισμωσεις και να προσπαθησεις να σταθεις στα ποδια σου.

    Το να κλαιγεσαι δεν οδηγει πουθενα, δεν θα σε λυπηθει κανεις, η το σωστο ειναι να μην σε λυπηθει κανεις. Αντε να σου απλωσει λιγο το χερι να σε βοηθησει να σηκωθεις. Μετα μονος πρεπει να βρεις την ακρη...

    Την καλησπερα μου φιλη μου! Φιλια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλχημιστή μου
      συμφωνώ
      το να κλαίγεσαι είναι και άσκοπο αλλά δηλώνει πως δεν θέλεις να σταθείς στα πόδια σου.

      Η βοήθεια φυσικά είναι πολύτιμη όταν προσφέρεται.

      Σε φιλώ

      Διαγραφή
  5. Kάτι τέτοιες στιγμές μόνο μια λοβοτομή σε σώζει...
    Δυστυχώς... Ελπίζω σύντομα να είσαι καλύτερα...
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λιακάδα μου
      το είχα σκεφτεί κι αυτό κάποτε,
      τη λοβοτομή εννοώ,
      μα τότε στην ουσία παραδίνεσαι με τρόπο αφύσικο,
      το αποτέλεσμα επίσης αφύσικο.

      Φιλάκια κορίτσι μου

      Διαγραφή
  6. Το πρόβλημα με το φόβο, αισθάνομαι Χλόη μου, είναι πως μπορεί να ανακατασκευάζει το απέραντο... κάθε στιγμή, κάθε λεπτό... αν ο φόβος ήταν 'μετρήσιμος', αν μπορούσε κανείς, θεωρητικά, να ξέρει το εμβαδόν και τον... όγκο του, όσο μεγάλος κι αν ήταν, δεν θα τον φοβόταν... Γιατί φοβόμαστε; Γιατί είμαστε θνητοί; Νομίζω, πως δυστυχώς, είναι το αντίθετο... γιατί έχουμε την ψευδαίσθηση της αθανασίας, η θνητότητα δεν αναδύεται ποτέ ως υπαρξιακό άλγος... άλλα πράγματα κρύβονται πίσω της... το γνωστό φοβόμαστε που έχει την απατηλή όψη του Αγνώστου...
    Αλλά, όσο περνά ο καιρός, κάτι θαυμαστό συμβαίνει... όχι πως δεν φοβόμαστε πια, αλλά ίσως, έχουμε πλέον συνείδηση ότι ως και ο φόβος υπόκειται στον ίδιο νόμο με μας... έχει ένα τέλος κι αυτός...
    μερικές σκέψεις ήταν... εύχομαι να είσαι καλά φίλη μου! Σε φιλώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νημερτή μου
      μερικές ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ σκέψεις
      και τις αισθάνομαι γερά.

      την αγάπη μου

      Διαγραφή
  7. Μόνον η καλή τύχη θα μας σώσει, αλλιώς ζήτω που καήκαμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλατάκι μου
      λες να ζητοκραυγάσουμε κι όλας;
      χαχαχα

      σε φιλώ κοριτσάκι μου

      Διαγραφή