Χρόνια και χρόνια παλεύω με το ίδιο φάντασμα, την ζήλια μου. Ω ναι, ζηλεύω αφάνταστα. Τώρα μάλλον θα στενεύεστε λιγάκι με όσα γράφω τόσο απροκάλυπτα. Τι να γίνει; Υπάρχουν και τα κατώγια που θέλουν κάποτε κάποιες αχτίδες από φως.
Για να δούμε .. τι μπορώ να φωτίσω;
Πότε αναγνώρισα τη «ζήλια μου»;
Πολύ μικρή. Παιδική ηλικία. Ακατέργαστο είναι.
Πολύ μικρή. Παιδική ηλικία. Ακατέργαστο είναι.
Τι ζηλεύω;
Τη συντροφικότητα από όλες τις πλευρές της. Τη μονάδα μέσα σ’ένα μικρό σύνολο.
Πόσο;
Απεριόριστα, κάποιες φορές ανεξέλεγκτα.
Γιατί;
Διότι δεν άντεχα τη μοναξιά και κατόπιν γιατί την άντεχα.
Τι προβλέπω;
Δεν θα την νικήσω ποτέ. Έχει κριθεί και έχει επιβεβαιωθεί η πρόβλεψη μπροστά από ένα παράθυρο πάντα.
Πόσο κακό μου κάνει;
Όσο κάνει κι ένας «φαύλος» κύκλος.
Πόσο καλό μου κάνει;
Αντέχω περισσότερο. Αποκτώ ψυχραιμία και καταπολεμώ το μάταιο απ’ την ανάποδη.
Θέλω να ξορκίσω το φάντασμά μου;
Όχι, γιατί τότε θα είμαι στον εφιάλτη που λέγεται «τέλος ζωής μέσα στη ζωή».
Είναι καλό να ξέρουμε τα ελαττώματα μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύς κόσμος τα κρύβει κάτω απ' το χαλί...
Κανένας δεν είναι τέλειος!!!
Είμαστε μοναδικοί με τα καλά και τα...όχι τόσο καλά...
Φιλιά!
φιλάκι γλυκιά μου serenata
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι η "μοναδικότητά μας" είναι το .. πιπεράκι μας
Πάντοτε μου άρεσαν αυτοί οι ειλικρινείς εσωτερικοί διάλογοι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα είναι να βρισκόμαστε πάντοτε στον αγώνα...
Το αν θα νικήσουμε, λίγη ουσία έχει..
Καλό αγώνα Χλόη!! :-)
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου κορίτσι μου
Διαγραφήκαλό αγώνα και σε σένα
φιλάκι
όπως και αν είσαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήότι και αν είσαι...
θέλω να σου πω πως σ' αγαπώ!
γι' αυτό που είσαι!
Πολύτιμο τούτο το σχόλιο Λύχνε μου
Διαγραφή:))))
ισως ετσι ομως δε μπορεις να δειςπυ μπορεις να φτασεις στη συντροφικοτητα που αφορα εσενα και στη μοναδικοτητα που αφορα παλι εσενα
ΑπάντησηΔιαγραφή*εχω ζηλεψει ταυτιση ανθρωπων ιδιαιτερα φιλων, μετα εμαθα οτι ολα εχουν ενα τελος ακομη κι αυτο και ηρεμησα
ζηλια με την καλη εννοια.. γιαι με την κακη δεν υποφερεται απο καμμια πλευρα
καρδούλα μου δεν μιλάω για "ταύτιση",
ΑπάντησηΔιαγραφήτέτοιο πράγμα είναι εξ'ορισμού αδύνατον,
μιλάω για συντροφικότητα (μονάδα με αυτοτέλεια μέσα σε σύνολο)
βρε καρδούλα μου, τι άγχος κι αυτό με το "τέλος"!!!
εγώ λέω να μην σκέφτομαι τη λέξη αυτή καθόλου, έτσι για .. ένα γινάτι, που λένε
φιλάκι
Κάποιοι σε αγαπούν με τα ελαττώματα σου. Όπως και εσυ αγαπάς τους ίδιους ανθρώπους ή άλλους με τα δικά τους ελαττώματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι έχουμε τις σκοτεινές γωνίες στις ψυχές μας και τα κουβάρια μας. Τα άλυτα...
Σκέφθηκες ποτέ τι βαρετός θα ήταν ο κόσμος με όντα "τέλεια" χωρίς ελαττώματα ;
Καλό σου ΠΣ/Κ
Γιώργο μου
Διαγραφήτο θέμα απόψε είναι αν αγαπάω εγώ, εμένα με το ελάττωμά μου ..
να περάσεις καλά
φιλί
νομιζω τιποτα δεν ειναι αδυνατον..
ΑπάντησηΔιαγραφήσυντροφικοτητα το λες εσυ, ταυτιση εγω.. στον ερωτικο τομεα το ειχα και το εχω στη φιλια οχι.. το ζηλευα μεχρι τη στιγμη που καταλαβα πως ζηλευω μια συγκεκριμενη στιγμη της σχεσης αυτων των ανθρωπων.. δε ξερεις ποτε πως ειναι το πριν, το μετα, το υστερα, το μεθαυριο κλπ κλπ
ποιος μιλησε για τελος;)
εγώ πάλι καρδούλα μου, ας πούμε, πως φοβάμαι τη λέξη "ταύτιση"
Διαγραφήμου φάνηκε πως εσύ είπες πως όλα τελειώνουν κάποια στιγμή και αφού το κατάλαβες ηρέμησες
μάλλον θα κατάλαβα λάθος
φιλάκι και πάλι
Δεν είναι κακό να περνάμε τον εαυτό μας στο μικροσκόπιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας κάνει να θέλουμε να τον βελτιώσουμε... ή τουλάχιστον να βρούμε τρόπο να τον αντέξουμε.
Το'χω ξαναπεί. Ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι αυτός μέσα μας...
Αυτό είναι το αντίπαλον δέος που καλούμαστε καθημερινά να ξεπεράσουμε.
Είναι όμως και μια υπέροχη πρόκληση δεν νομίζεις? ;)
Καλό βραδάκι σου εύχομαι!
Το΄πιασες Λιακάδα μου,
Διαγραφήνα τον αντέξουμε γιατί υπάρχουν φορές που δεν αντέχεται ε;
Όσο για την "πρόκληση", μια λέξη που σιχαίνομαι
υποθέτω θεωρώ πως μέσα της οπωσδήποτε υπάρχει και ο δόλος και το δόλωμα
να'σαι καλά κορίτσι μου
χαίρομαι που έρχεσαι